Από ένοχος αμαρτωλός σε συγχωρημένος άγιος

Δεν υπήρχαν δακτυλικά αποτυπώματα. Δεν αναβρέθηκε κανένα όπλο. Κανένας δεν είδε το δολοφόνο να μπαίνει στο γραφείο του ψυχολόγου Μιχαήλ Φίλιπς. Ούτε κανένας άκουσε πυροβολισμούς. Και όμως ο δρ. Φίλιπς βρέθηκε πεσμένος πίσω από το γραφείο του. Πέντε σφαίρες είχαν διατρυπήσει το κουστούμι του.

Φαινόταν ένα τέλειο έγκλημα. Στην αρχή οι ντεντέκτιβ δεν μπορούσαν να βρουν κανένα ίχνος. Τελικά πρόσεξαν ένα λεπτό σύρμα κολλημένο σε μια μολυβοθήκη στο γραφείο του δρ. Φίλιπς. Το σύρμα κατέληγε σε ένα μαγνητόφωνο στο συρτάρι του γραφείου. Ανακάλυψαν ότι η μολυβοθήκη κάλυπτε ένα μικρόφωνο.

Αυτοί που διεξήγαγαν την έρευνα, γρήγορα γύρισαν πίσω την ταινία και, προς μεγάλη τους έκπληξη, άκουσαν ηχογραφημένη τη δολοφονία. Κάποιος με το όνομα Αντώνιος Ιντσιαράνο είχε μπει στο γραφείο και είχε μια ξαναμμένη συζήτηση με το δρ. Φίλιπς. Ακούσθηκαν πυροβολισμοί. Η ταινία τελείωνε με τα βογκητά του ψυχολόγου που ξεψυχούσε στο πάτωμα.

Κάθε τρομερή λεπτομέρεια είχε καταγραφεί. Ο δολοφόνος λογάριαζε ότι το έγκλημά του θα έμενε ανεξιχνίαστο. Είχε πάρει τις προφυλάξεις του να μην αφήσει κανένα ίχνος. Αλλά υπήρχε ένας αόρατος μάρτυρας που αφηγήθηκε ολόκληρη την ιστορία.

Σε αυτό το Τεύχος θα μάθουμε για την τελική κρίση του Θεού, όπου όλοι οι άνθρωποι θα κριθούν «εκ των γεγραμμένων εν τοις βιβλίοις κατά τα έργα αυτών» (Αποκάλυψις [κ΄] 20:12). Το θέμα είναι σοβαρό. Εκείνοι που φαντάσθηκαν ότι οι παρανομίες τους θα αποκρύβονταν, θα νιώσουν τη μεγαλύτερη έκπληξη. Άτομα που έκαμναν μακροσκελείς, ευσεβείς προσευχές στην εκκλησία κάθε εβδομάδα αλλά στα κρυφά ήταν τύραννοι στα σπίτια τους, θα βρεθούν μπροστά σε μια συνταρακτική καταγραφή.

Αλλά ακόμη θα μάθεις γιατί η κρίση είναι υπέροχα νέα για εκείνους που βρήκαν ασφάλεια κοντά στο Χριστό.

1. ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΑΦΟΒΑ

Ποιος θα κρίνει τον κόσμο;

«Ουδέ κρίνει ο Πατήρ ουδένα, αλλ’ εις τον Υιόν έδωκε πάσαν την κρίσιν.» Ιωάννην [ε΄] 5:22.

Πώς ο σταυρός ετοίμασε το Χριστό να γίνει κριτής μας;

«Ο Θεός προέθετο (τον Ιησού) μέσον εξιλεώσεως διά της πίστεως, εν τω αίματι αυτού, προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού. . .διά να ήναι δίκαιος, και να δικαιόνη τον πιστεύοντα εις τον Ιησούν.» Ρωμαίους [γ΄] 3:25,26.

Ο θάνατος του Χριστού στο σταυρό Τον κατέστησε Δικαστή και Δικαιώνοντα. Ο Χριστός υπερασπίζεται και τις αναλλοίωτες αρχές του Θεού και τους μετανοημένους αμαρτωλούς. Όταν το σύμπαν υποβάλλει την ερώτηση: «Πώς μπορεί ένας αδέκαστος κριτής να κηρύξει αθώο έναν ένοχο;» ο Χριστός θα απαντήσει δείχνοντας τα σημάδια στα χέρια Του. Το σώμα Του επιφορτίσθηκε τη δίκαιη τιμωρία της αμαρτίας.

(Το Τεύχος 12 μας έδωσε μια ιδέα πώς ο Ιησούς, ο Αμνός του Θεού και αντιπρόσωπός μας στο θρόνο του Θεού, μας ετοίμασε για την ημέρα της κρίσης λύνοντας το πρόβλημα της αμαρτίας.)

Τι πρόσφερε ο Χριστός σε αντάλλαγμα για την αμαρτωλή ζωή μας;

«Τον μη γνωρίσαντα αμαρτίαν έκαμεν υπέρ ημών αμαρτίαν, διά να γείνωμεν ημείς δικαιοσύνη του Θεού δι’ αυτού.» Β΄ Κορινθίους [ε΄] 5:21.

Για χάρη του Χριστού, ο Θεός επιτελεί μια υπέροχη πράξη αντικατάστασης. Η αμαρτωλή ζωή μας ανταλλάσσεται, κατά μια δικαστική έννοια, με τη ζωή δικαιοσύνης του Χριστού. Χάρη της αναμάρτητης ζωής του Χριστού και του θανάτου Του, ο Θεός μας συγχωρεί και φέρεται σε μας σαν να μην αμαρτήσαμε ποτέ. Και ακόμη περισσότερο: ρίχνει τις αμαρτίες μας στα βάθη των θαλασσών και παρουσιάζει το μητρώο της αναμάρτητης ζωής του Χριστού σε αντικατάσταση του καταδικασμένου μητρώου της αμαρτωλής ζωής μας. Αυτό ακριβώς χρειαζόμαστε στην κρίση για να σταθούμε μπροστά στον άγιο Θεό.

Ο ουρανός κρατάει μητρώο για τη ζωή του κάθε ατόμου (Αποκάλυψις [κ΄] 20:12). Ο Θεός σταθμίζει κάθε πράξη (Α΄ Σαμουήλ [β΄] 2:3). Παρακολουθεί κάθε λέξη που εκστομίζεται, ακόμη και κάθε σκέψη που περνάει από το μυαλό (Ματθαίον [ιβ΄] 12:36). Και αυτά είναι τα χειρότερα νέα για εκείνους που νομίζουν ότι οι κρυφές αμαρτίες και τα εγκλήματά τους δε θα επιστρέψουν σε αυτούς σαν στοιχειό.

Αλλά τα νέα είναι θαυμάσια για εκείνους οι οποίοι ειλικρινά δέχθηκαν το Χριστό ως Συνήγορό τους μπροστά στον Πατέρα. «Το αίμα του Ιησού Χριστού του Υιού αυτού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας» (Α΄ Ιωάννου [α΄] 1:7). Ο Ιησούς εξαλείφει τις αμαρτίες μας (Πράξεις [γ΄] 3:19).Στη θέση του ελαττωματικού παρελθόντος μας ο Χριστός παρουσιάζει την αψεγάδιαστη, τέλεια ζωή Του (Β΄ Κορινθίους [ε΄] 5:21).

Ας ρίξουμε μια ματιά σε βάθος τι καθιστά τον Ιησού αρμόδιο να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της αμαρτίας. (Αν δυσκολεύεσαι με τα μαθηματικά, κάτι που συμβαίνει με πολλούς, προτείνουμε να διαβάσεις τα τρία επόμενα τμήματα πέρα για πέρα χωρίς να βαλτώσεις μέσα στους αριθμούς. Μπορείς να καταλάβεις τα σπουδαία γεγονότα από τα υπόλοιπα αυτού του Τεύχους, χωρίς οπωσδήποτε να κατανοήσεις τους αριθμούς που αναφέρονται).

2. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΡΘΕ ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ

Στη βάπτισή Του ο Χριστός χρίστηκε από το Άγιο Πνεύμα:

«Και βαπτισθείς ο Ιησούς ανέβη ευθύς από του ύδατος. και ιδού, ηνοίχθησαν εις αυτόν οι ουρανοί, και είδε το Πνεύμα του Θεού καταβαίνον ως περιστεράν, και ερχόμενον επ’ αυτόν. Και ιδού φωνή εκ των ουρανών λέγουσα, Ούτος είναι ο υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην.» Ματθαίον [γ΄] 3:16,17.

Μετά που το Άγιο Πνεύμα έχρισε τον Ιησού κατά το βάπτισμά Του, οι μαθητές γνωστοποίησαν ότι ο Μεσσίας είχε έρθει:

«Ευρήκαμεν τον Μεσσίαν, το οποίον μεθερμηνευόμενον είναι ο Χριστός.» Ιωάννην [α΄] 1:41.

Γνωρίζοντας ότι στα εβραϊκά η λέξη Μεσσίας και στα ελληνικά η λέξη Χριστός έχουν την ίδια έννοια «κεχρισμένος», οι μαθητές συμπέραναν ότι ο Ιησούς χρίστηκε από το Άγιο Πνεύμα ως Μεσσίας κατά τη βάπτισή Του.

Ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει τη χρονολογία που χρίστηκε ο Ιησούς Μεσσίας ότι ήταν το δέκατο πέμπτο έτος της ηγεμονίας του Τιβερίου Καίσαρα (Λουκά [γ΄] 3:1,2). Αυτό για μας σημαίνει 27 μ.Χ.

Ο ερχομός του Μεσσία προλέχθηκε από πολλούς προφήτες στην Παλαιά Διαθήκη, και ο Χριστός παρουσιάσθηκε στον καθορισμένο χρόνο ως εκπλήρωση της βιβλικής προφητείας. Ακριβώς μετά τη βάπτισή Του ο Ιησούς ανήγγειλε:

«Επληρώθη ο καιρός και επλησίασεν η βασιλεία του Θεού. μετανοείτε, και πιστεύετε εις το ευαγγέλιον.» Μάρκον [α΄] 1:15.

Η βάπτιση και το χρίσμα του Σωτήρα μας έγιναν όταν «επληρώθη ο καιρός». Αλλά σε ποιον καιρό αναφέρεται ο Χριστός; Ο καιρός είχε φθάσει για το Χριστό να εμφανισθεί και να χριστεί. Πάνω από 500 χρόνια πριν ο Χριστός έρθει στον κόσμο αυτό, ο προφήτης Δανιήλ προείπε τη στιγμή που ο Ιησούς θα εμφανιζόταν ως Μεσσίας.

Ο Δανιήλ προείπε ότι ο Ιησούς θα εμφανιζόταν και θα χριζόταν ως Μεσσίας το 27 μ.Χ.; Εδώ είναι η προφητεία του Δανιήλ:

«Γνώρισον λοιπόν και κατάλαβε, ότι από της εξελεύσεως της προσταγής τού να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ, έως του Χριστού του Ηγουμένου, θέλουσιν είσθαι εβδομάδες επτά, και εβδομάδες εξήκοντα δύο.» Δανιήλ [θ΄] 9:25.

Επτά εβδομάδες και εξήντα δύο εβδομάδες κάνουν εξήντα εννιά εβδομάδες ή 483 ημέρες (7Χ69=483 μέρες). Στις συμβολικές προφητείες της Γραφής λογαριάζουμε κάθε ημέρα για ένα χρόνο (Ιεζεκιήλ [δ΄] 4:6, Αριθμοί [ιδ΄] 14:34). Λοιπόν 483 ημέρες ισοδυναμούν με 483 χρόνια. Ο Δανιήλ προείπε ότι θα εκδιδόταν ένα διάταγμα για την ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ, και ακριβώς 483 χρόνια μετά από αυτό το διάταγμα θα εμφανιζόταν ο Μεσσίας.

Ο Ιησούς εμφανίσθηκε ως Μεσσίας στον καθορισθέντα χρόνο; Ο Αρταξέρξης εξέδωσε το διάταγμα για την ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ το 457 π.Χ. (Έσδρας [ζ΄] 7:7-13,21-26). Η περίοδος των 483 ετών λοιπόν τελειώνει το 27 μ.Χ. (457 π.Χ. + 27 μ.Χ. = 484). Η διαταγή όμως εκδόθηκε μέσα στο 457 π.Χ. και ο Χριστός χρίστηκε μέσα στο 27 μ.Χ., ως εκ τούτου το ακριβές διάστημα χρόνου είναι 483 χρόνια.

Στον καθορισθέντα χρόνο, το 27 μ.Χ. ο Ιησούς παρουσιάσθηκε με το μήνυμα: «Επληρώθη ο καιρός». Η ακριβής εκπλήρωση αυτής της βιβλικής προφητείας είναι εντυπωσιακή επιβεβαίωση ότι ο Ιησούς της Ναζαρέτ είναι πραγματικά ο Μεσσίας. Ο Θεός ήρθε στον κόσμο μας με ανθρώπινη σάρκα.

Σε πόσο διάστημα ο Χριστός θα στερέωνε τη διαθήκη Του;

«Και θέλει στερεώσει την διαθήκην εις πολλούς εν μια εβδομάδι.» Δανιήλ [θ΄] 9:27α.

Όταν εφαρμόζουμε την αρχή μια ημέρα για ένα έτος, αυτή η εβδομάδα αντιστοιχεί σε επτά χρόνια. Έτσι, ο Χριστός μέσα σε επτά χρόνια θα στερέωνε τη διαθήκη Του προς την ανθρωπότητα - από το 27 μ.Χ. μέχρι το 34 μ.Χ. Λίγο μετά που αμάρτησαν ο Αδάμ και η Εύα, ο Θεός έδωσε σε αυτούς την υπόσχεση ότι θα έσωζε την ανθρωπότητα από την αμαρτία με το θάνατο Κάποιου που θα έστελνε (Γένεσις [γ΄] 3:15). Ο θάνατος του Ιησού στο σταυρό εκπλήρωσε αυτή την υπόσχεση.

Τι θα συνέβαινε στο μέσο της εβδομηκοστής εβδομάδας;

«Και εν τω ημίσει της εβδομάδος θέλει παύσει η θυσία και η προσφορά.» Δανιήλ [θ΄] 9:27β.

Ο Ιησούς σταυρώθηκε το 31 μ.Χ. «εν τω ημίσει της εβδομάδος». Κατά τη στιγμή του θανάτου του Χριστού «το καταπέτασμα του ναού εσχίσθη εις δύο από άνωθεν έως κάτω» (Ματθαίον [κζ΄] 27:51). Το αρνί για τη θυσία - σύμβολο του Ιησού ως Αμνού του Θεού - ξέφυγε από τα χέρια του ιερέα. Αυτό ήταν ένα σημάδι ότι δε χρειαζόταν πια η ανθρωπότητα να προσφέρει θυσίες ζώων. Με την κατά γράμμα εκπλήρωση της προφητείας ο Ιησούς έδωσε τέλος στην ανάγκη για θυσία ζώων (Δανιήλ [θ΄] 9:27). Από τη στιγμή του θανάτου του Χριστού οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση στο Θεό όχι με θυσίες ζώων και ιερείς, αλλά με το Μεσσία, τον Αμνό του Θεού και Αρχιερέα μας.

3. Η ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΟΤΙ ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΥΓΧΩΡΟΥΝΤΑΙ

Σύμφωνα με την προφητεία του Δανιήλ, γιατί πέθανε ο Ιησούς;

«Θέλει εκκοπεί ο Χριστός, πλην ουχί δι’ εαυτόν.» Δανιήλ [θ΄] 9:26.

Με το θάνατο στο σταυρό ο Χριστός εκκόπηκε, αλλά όχι για τον εαυτό Του. Ο Ιησούς έζησε μια τέλεια ζωή, ο μόνος που το έκανε στον κόσμο μας. Πέθανε «ουχί δι’ εαυτόν», όχι για να πληρώσει τιμωρία για δική Του αμαρτία, αλλά για να πληρώσει την τιμωρία των δικών σου αμαρτιών, των δικών μου αμαρτιών, των αμαρτιών όλου του κόσμου.

Πώς μπορούμε να ξέρουμε ότι ο Θεός συγχώρησε όλες τις αμαρτίας μας και μας δέχθηκε;

«Δικαιοσύνη δε του Θεού διά πίστεως Ιησού Χριστού, εις πάντας και επί πάντας τους πιστεύοντας. . . επειδή πάντες ήμαρτον, και υστερούνται της δόξης του Θεού. δικαιούνται δε δωρεάν με την χάριν αυτού, διά της απολυτρώσεως της εν Χριστώ Ιησού. τον οποίον ο Θεός προέθετο μέσον εξιλεώσεως διά της πίστεως, εν τω αίματι αυτού.» Ρωμαίους [γ΄] 3:22-25.

Τα κύρια σημεία στα εδάφια αυτά είναι: «πάντες ήμαρτον», «δικαιούνται δε δωρεάν με την χάριν» του Θεού «διά της πίστεως» στην εξαγνίζουσα δύναμη «εν τω αίματι» του Χριστού.

Δύο πράγματα συμβαίνουν όταν δικαιωνόμαστε:

1. Ο Θεός μας διακηρύσσει όχι ένοχους, αφαιρώντας την ενοχή των προγενομένων αμαρτιών.

2. Ο Θεός μας διακηρύσσει δίκαιους, με τη «δικαιοσύνη του Θεού διά πίστεως Ιησού Χριστού».

Ο τρόπος του Θεού να μας δώσει πλήρη εξασφάλιση, είναι να μας δικαιώσει με την πίστη στο Χριστό. Ο Ιησούς υποσχέθηκε: «Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει» (Ματθαίον [ια΄] 11:28). Όλοι μας που εξαντληθήκαμε στην προσπάθεια να γίνουμε αρκετά καλοί, να φθάσουμε στο σκοπό από μόνοι μας, μπορούμε να βρούμε πραγματική ησυχία στην ευπροσήγορη αποδοχή του Χριστού. Όλοι εμείς οι φορτωμένοι με τραύματα του παρελθόντος, με οδυνηρό αίσθημα ανεπάρκειας και αισχύνης, μπορούμε να βρούμε ειρήνη και ολοκλήρωση κοντά στο Χριστό, ο οποίος πάνω στο σταυρό άνοιξε τα χέρια Του σε μας.

4. Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΚΡΙΣΗ

Τα κεφάλαια Δανιήλ [η΄] 8 και [θ΄] 9 έχουν στενή σχέση μεταξύ τους. Στο κεφάλαιο Δανιήλ [η΄] 8 ένας άγγελος έδειξε στον προφήτη ένα μεγάλο πανόραμα του μέλλοντος. Ο Δανιήλ είδε (1) έναν κριό, (2) έναν τράγο, (3) ένα μικρό κέρας, που αντιπροσώπευαν αντίστοιχα τη Μηδοπερσία, την Ελλάδα και τη Ρώμη (Δανιήλ [η΄] 8:1-12, 20-26).

Ποιο είναι το τέταρτο μέρος της προφητείας;

«Έως πότε θέλει διαρκεί η όρασις η περί της παντοτεινής θυσίας. . . ; Και είπε προς εμέ, Έως δύο χιλιάδων και τριακοσίων ημερονυκτίων. τότε το αγιαστήριον θέλει καθαρισθή.» Δανιήλ [η΄] 8:13,14.

Ο Δανιήλ λιποθύμησε πριν ο άγγελος του εξηγήσει το μέρος της προφητείας με τις 2.300 ημέρες, και το όγδοο κεφάλαιο κλείνει με την ερμηνεία του. Αλλά αργότερα ξαναφάνηκε ο άγγελος και δήλωσε:

«Τώρα εξήλθον διά να σε κάμω να λάβης σύνεσιν. . . Διά τούτο εννόησον τον λόγον, και κατάλαβε την οπτασίαν. Εβδομήκοντα εβδομάδες διωρίσθησαν επί τον λαόν σου, και επί την πόλιν την αγίαν σου, διά να συντελεσθή η παράβασις, και να τελειώσωσιν αι αμαρτίαι, και να γείνη εξιλέωσις περί ανομίας.» Δανιήλ [θ΄] 9:22-24.

Οι 2.300 ημέρες είναι βεβαίως 2.300 χρόνια, λαμβάνοντας υπόψη ότι κάθε ημέρα αντιστοιχεί σε ένα χρόνο (Ιεζεκιήλ [δ΄] 4:6). Εβδομήντα εβδομάδες ή 490 χρόνια αποτελούν το πρώτο μέρος της μακρύτερης περιόδου των 2.300 ετών. Και οι δύο περίοδοι αρχίζουν από το 457 π.Χ., όταν η Περσία εξέδωσε το διάταγμα «να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ». Αφαιρώντας τα 490 από τα 2.300, μας μένουν 1.810 χρόνια. Προσθέτοντας τα 1.810 χρόνια στο 34 μ.Χ., έτος που τελείωναν τα 490 χρόνια, φθάνουμε στο 1844 μ.Χ.

5. ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΑΓΙΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΘΑΡΙΖΕΤΑΙ - ΚΡΙΣΗ

Ο άγγελος είπε στο Δανιήλ ότι το 1844, στο τέλος των 2.300 ετών, «το αγιαστήριον θέλει καθαρισθή». Αλλά τι σημαίνει αυτό;

Από τη θυσία του Χριστού στο σταυρό και μετά ο λαός του Θεού δε χρειάζεται πια να έχει ναό στη γη όπως στην Παλαιά Διαθήκη. Έτσι, το αγιαστήριο που έπρεπε να καθαρισθεί, ξεκινώντας από το 1844, θα ήταν το ουράνιο αγιαστήριο, του οποίου πιστό αντίγραφο ήταν το επίγειο αγιαστήριο.

Τώρα, τι σημαίνει καθαρισμός του ουράνιου αγιαστηρίου; Ο αρχαίος Ισραήλ ονόμαζε την ημέρα του καθαρισμού του επίγειου αγιαστηρίου Γιομ Κιπούρ - Ημέρα Εξιλασμού. Ήταν πραγματικά ημέρα κρίσης για τον εβραϊκό λαό.

Όπως είδαμε στο Τεύχος 12, η δραστηριότητα του Χριστού για μας στο αγιαστήριο έχει δύο φάσεις:

1. Οι καθημερινές θυσίες και τελετές που αποτελούσαν τη διακονία του ιερέα στο πρώτο διαμέρισμα του αγιαστηρίου - τα άγια.

2. Οι ετήσιες θυσίες και τελετές που επικεντρώνονταν στη διακονία του αρχιερέα στο δεύτερο διαμέρισμα του αγιαστηρίου, τα άγια των αγίων (Λευιτικόν [ις΄] 16, [κγ΄] 23, Εβραίους [θ΄] 9:1-5).

Στον επίγειο ναό, καθώς ο λαός εξομολογιόταν τις αμαρτίες του ημέρα με την ημέρα, το αίμα των θυσιαζόμενων ζώων ραντιζόταν στα κέρατα του θυσιαστηρίου, και οι ιερείς έτρωγαν το κρέας μέσα στα Άγια (Λευιτικόν [δ΄] 4, [ς΄] 6) Έτσι, συμβολικά, ημέρα με την ημέρα οι εξομολογούμενες αμαρτίες συσσωρεύονταν στο αγιαστήριο και παρέμεναν εκεί.

Κάθε χρόνο λοιπόν, την Ημέρα του Εξιλασμού, το αγιαστήριο καθαριζόταν από τις εξομολογημένες αμαρτίες κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους (Λευιτικόν [ις΄] 16). Για την επίτευξη αυτού του καθαρισμού ο αρχιερέας έκαμνε μια ειδική θυσία ενός αφιερωμένου για το σκοπό αυτό τράγου. Έπειτα έφερνε το αίμα του στα Άγια των αγίων και ιερουργούσε μπροστά στην κιβωτό της διαθήκης που περιείχε τις Δέκα Εντολές κάτω από το ιλαστήριο. Ο αρχιερέας ράντιζε το εξαγνιστικό αίμα μπροστά στο ιλαστήριο για να δείξει ότι το αίμα του Χριστού, του μέλλοντα Λυτρωτή, θα πλήρωνε την ποινή για την αμαρτία. Ο αρχιερέας λοιπόν συμβολικά αφαιρούσε από το θυσιαστήριο τις αμαρτίες που είχαν ομολογηθεί και τις τοποθετούσε στο κεφάλι ενός άλλου τράγου, ο οποίος στη συνέχεια οδηγιόταν στην έρημο για να πεθάνει (Λευιτικόν [ις΄] 16:20-22).

Αυτή η ετήσια τελετή την Ημέρα του Εξιλασμού καθάριζε το θυσιαστήριο από τις αμαρτίες. Ο λαός τη θεωρούσε ως ημέρα κρίσης, «επειδή πάσα ψυχή, ήτις δεν ταπεινωθή εις αυτήν ταύτην την ημέραν, θέλει εξολοθρευθή εκ του λαού αυτής» (Λευιτικόν [κγ΄] 23:29).

Εκείνο που ο αρχιερέας επιτελούσε συμβολικά κάθε χρόνο, ο Ιησούς το κάνει άπαξ ως Αρχιερέας μας (Εβραίους [θ΄] 9:6-12). Κατά τη μεγάλη ημέρα του εξιλασμού αφαιρεί από το αγιαστήριο τις εξομολογημένες αμαρτίες όλων όσοι δέχθηκαν τον Ιησού ως Σωτήρα. Αν εξομολογούμαστε τις αμαρτίες μας, Αυτός θα σβήσει για πάντα τις καταχωρημένες αμαρτίες μας (Πράξεις [γ΄] 3:19). Αυτό είναι το έργο που άρχισε το 1844.

Το 1844, όταν ξεκίνησε η ώρα της κρίσης στον ουρανό και ο Ιησούς άρχισε το έργο του καθαρισμού του ουράνιου αγιαστηρίου, στη γη άρχισε να δίνεται το μήνυμα για την ώρα της κρίσης (Αποκάλυψις [ιδ΄] 14:6,7). Κάποιο από τα επόμενα Τεύχη θα ασχοληθεί ειδικά με αυτό το μήνυμα.

6. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΜΗΤΡΩΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Από το 1844, σύμφωνα με την προφητεία Δανιήλ [η΄] 8 και [θ΄] 9 , ο Χριστός ανέλαβε δικαστικό ρόλο σε μια διερευνητική κρίση, διαγράφοντας τις καταχωρημένες αμαρτίες μας και καθαρίζοντας τον ουράνιο ναό. Ο Πέτρος προσέβλεπε σε αυτή την εποχή όταν είπε:

«Μετανοήσατε λοιπόν και επιστρέψατε, διά να εξαλειφθώσιν αι αμαρτίαι σας, διά να έλθωσι καιροί αναψυχής από της παρουσίας του Κυρίου, και αποστείλη τον προκεκηρυγμένον εις εσάς Ιησούν Χριστόν.» Πράξεις [γ΄] 3:19,20.

Αυτή η πριν την έλευση του Χριστού κρίση που τώρα διεξάγεται στον ουρανό, διερευνά τα κατάστιχα όλων των νεκρών και όλων των ζώντων για να επικυρώσει ποιοι θα είναι μεταξύ των λυτρωμένων όταν έρθει ο Ιησούς. Ως Κριτής μας, ο Ιησούς εξαλείφει όλες τις αμαρτίες των δικαίων από τα κατάστιχα του ουρανού, διαλύοντας αυτές «ως πυκνήν ομίχλην» (Ησαΐας [μδ΄] 44:22). Τις καταχωνιάζει στο άπειρο «όσον απέχει η ανατολή από της δύσεως» (Ψαλμοί [ργ΄] 103:12). Θα εξαφανισθούν από το σύμπαν μια για πάντα (Αποκάλυψις [κα΄] 21:1)

Εάν είχες την ευκαιρία να μεταβάλεις τα κατάστιχα της ζωής σου, ποια αλλαγή θα έκανες; Ίσως θα βιαζόσουν να διαγράψεις κάποιες ενοχλητικές καταχωρήσεις. Τα καλά νέα είναι ότι ο Χριστός το κάνει αυτό απείρως καλύτερα από ό,τι εμείς. Όταν το όνομά σου έρθει στην κρίση, θα είναι εύκολο να αντικρίσεις την καταχώρηση της ζωής σου αν έχεις δεχθεί το Χριστό ως Αντικαταστάτη σου, ως Σωτήρα σου.

Επειδή ο Ιησούς είναι βέβαιος ότι αφού οι δίκαιοι εισέλθουν στον ουρανό δε θα αμαρτήσουν ποτέ πια, καθαρίζει το μητρώο τους από κάθε ίχνος αμαρτίας και τους πιστώνει με τη δική Του τέλεια ζωή. Έπειτα επιστρέφει στη γη να τους ανταμείψει:

«Ιδού, έρχομαι ταχέως. και ο μισθός μου είναι μετ’ εμού, διά να αποδώσω εις έκαστον ως θέλει είσθαι το έργον αυτού . . . Μακάριοι οι πράττοντες τας εντολάς αυτού, διά να έχωσιν εξουσίαν επί το δένδρον της ζωής, και να εισέλθωσι διά των πυλώνων εις την πόλιν.» Αποκάλυψις [κβ΄] 22:12,14.

Είσαι έτοιμος για τον ερχομό του Ιησού, ή υπάρχει κάτι που κρύβεις από Αυτόν; Έχεις μια ανοιχτή και ειλικρινή σχέση με Εκείνον που θέλει να είναι Συνήγορός σου;

Το συναίσθημα της κρίσης δεν πρέπει να μας κάνει να καταχωνιάσουμε βαθιά στο παρελθόν μας αμαρτίες που ίσως ξεχάσαμε να εξομολογηθούμε. Αντίθετα, πρέπει να μας παρακινήσει να παρουσιάσουμε όλα μπροστά στο Θεό. όχι μυστικά, όχι κουτοπονηριές.

Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών, είναι πιστός και δίκαιος, ώστε να συγχωρήση εις ημάς τας αμαρτίας, και καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας.» ΑΊωάννου [α΄] 1:9.

Εξομολόγηση σημαίνει να συμφωνήσουμε με το Θεό σχετικά με τα προβλήματα για τα οποία μας ελέγχει. Προθυμοποιούμαστε να τα αντιμετωπίσουμε. Δεχόμαστε τη συγχώρησή Του και αναγνωρίζουμε ότι χρειαζόμαστε τη δύναμη και τη χάρη Του.

Όταν ο βασιλιάς Φρειδερίκος Γουλιέλμος Α΄ επισκέφθηκε μια φυλακή στο Πότσδαμ, δέχθηκε αρκετές παρακλήσεις για συγχώρηση. Όλοι οι έγκλειστοι ορκίζονταν ότι προκατειλημμένοι δικαστές, επίορκοι μάρτυρες, ασυνείδητοι δικηγόροι ήταν υπεύθυνοι για τη φυλάκισή τους. Από κελί σε κελί συνέχιζε η ίδια ιστορία αδικημένων αθώων.

Αλλά σε ένα κελί ο φυλακισμένος δεν είχε τίποτε να πει. Ξαφνιασμένος ο βασιλιάς αστειεύτηκε: «Υποθέτω και συ είσαι αθώος».

«Όχι, Μεγαλειότατε, είμαι ένοχος και μου άξιζε με το παραπάνω τα όσα περνώ» είπε ο άνθρωπος.

Ο βασιλιάς γύρισε προς το δεσμοφύλακα και του είπε υψηλόφωνα: «Έλα και ελευθέρωσε αμέσως αυτό το κάθαρμα, να μη διαφθείρει τόσους αθώους εδώ μέσα».

Πώς ετοιμαζόμαστε για την κρίση; Πώς ετοιμαζόμαστε να συναντήσουμε το Χριστό ερχόμενο; Απλώς με ειλικρινή ομολογία της αλήθειας. Απλώς αναγνωρίζοντας αυτή τη μεγάλη ανακάλυψη: «Μου αξίζει με το παραπάνω η ποινή του θανάτου για τις αμαρτίες μου, αλλά Ένας άλλος πήρε τη θέση μου και μου έδωσε την υπέροχη συγχώρηση».

Κάνε ακριβώς τώρα αυτή τη δέσμευση, οτιδήποτε και να συμβεί, θα διατηρήσεις τις σχέσεις σου με το Χριστό τίμια πρόσωπο προς πρόσωπο και ειλικρινά καρδιά με καρδιά.

7. ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΤΑΙΗ ΔΙΑΓΩΓΗ ΣΟΥ

Ως Αμνός του Θεού και Αρχιερέας μας, ο Ιησούς όχι μόνο καλύπτει το παρελθόν και εξασφαλίζει το μέλλον μας, αλλά ενδυναμώνει και το παρόν μας.

«Ελυτρώθητε από της ματαίας πατροπαραδότου διαγωγής υμών. . . διά του τιμίου αίματος του Χριστού, ως αμνού αμώμου και ασπίλου.» Α΄ Πέτρου [α΄] 1:18,19.

Μας ελευθερώνει από τη μάταιη διαγωγή μας. Ο Ιησούς μας προσφέρει μια ηθική όμοια με μεταμοσχευμένη καρδιά.

«Από πασών των ακαθαρσιών σας, και από πάντων των ειδώλων σας, θέλω σας καθαρίσει. Και θέλω δώσει εις εσάς καρδίαν νέαν . και πνεύμα νέον θέλω εμβάλει εν υμίν, και, αποσπάσας την λιθίνην καρδίαν από της σαρκός σας, θέλω δώσει εις εσάς καρδίαν σαρκίνην.» Ιεζεκιήλ [λς΄] 36:25,26.

Όλοι παλεύουμε με τις παλιές συνήθειες και παρορμήσεις μας, αλλά ο Θεός υπόσχεται να αλλάξει την παλιά ροπή με μια καινούρια ροπή.

«Και θέλω εμβάλει εν υμίν το Πνεύμα μου, και σας κάμει να περιπατήτε εν τοις διατάγμασί μου, και να φυλάττητε τας κρίσεις μου.» Ιεζεκιήλ [λς΄] 36:27.

Να θυμάσαι αυτές τις υποσχέσεις καθώς ξεκινάς μια πνευματική οδοιπορία. Άφησε τον εαυτό σου στα χέρια του Θεού, και ο Ιησούς θα σε ελευθερώσει από την πατροπαράδοτη μάταιη διαγωγή σου με το Άγιο Πνεύμα.

Αγαπητέ ουράνιε Πατέρα, Σε ευχαριστώ για το δώρο του Ιησού ο οποίος πέθανε για τις αμαρτίες μας. Σε ευχαριστώ που Τον κατέστησες Συνήγορό μας, Αρχιερέα μας και Κριτή μας. Πόση ελπίδα και εμπιστοσύνη μας δίνει αυτό! Ακριβώς τώρα θέλω και πάλι να τοποθετήσω τη ζωή μου στα χέρια Σου. Δέχομαι την υπόσχεσή Σου να με ελευθερώσεις από την πατροπαράδοτη μάταιη διαγωγή μου και να με ετοιμάσεις για τον ουρανό. Στο όνομα του Ιησού. Αμήν.

---

Συνέχισε τη μελέτη σου: Το μυστικό της προσευχής με απάντηση