Είναι ο Θεός δίκαιος

Ένα αγόρι σε μια πόλη σκοτώθηκε από αδέσποτη σφαίρα καθώς έκαμνε τα μαθήματά του στο τραπέζι της κουζίνας.

Μια νεαρή μητέρα διαπίστωσε ότι το παιδάκι της έπαθε έιτζ από μετάγγιση αίματος. Οι τραγωδίες αυξάνονται στον κόσμο μας. Ανεξήγητο και σπαραξικάρδιο! Και λαχταράμε τόσο πολύ μια απάντηση σε όλα αυτά! ΜΙΑ ΜΟΝΙΜΗ απάντηση.

Όπως και ο συγγραφέας Άλιστερ ΜακΓκραθ αναρωτήθηκε: «Πού είναι ο Θεός σε έναν κόσμο αδιανόητου πόνου και θανάτου; Ο Θεός μπορεί να είναι στον ουρανό. αλλά είναι και εδώ;» (The Mystery of the Cross, Grand Rapits: Zondervan, 1988, σελ. 107).

Ακούσαμε διαβεβαιώσεις ότι ο Θεός είναι δίκαιος. Ο ψαλμωδός λέει:

«Αγαπά (ο Κύριος) δικαιοσύνην και κρίσιν. από του ελέους του Κυρίου είναι πλήρης η γη.» Ψαλμοί [λγ΄] 33:5.

Αλλά εάν αυτό αληθεύει, πώς θα φέρει δικαιοσύνη σε αυτόν τον κόσμο; Πώς πρόκειται να φέρει ένα τέλος στη θλίψη και στην τραγωδία; Γνωρίζουμε ότι μπορεί να μας δώσει τη δύναμη και το θάρρος να ξεπεράσουμε τους δύσκολους καιρούς, αλλά δε θέλουμε οι δύσκολοι καιροί να διαρκέσουν για πάντα. Θέλουμε μια ύστατη λύση. Θέλουμε να δούμε ολόλαμπρο φως στο τέλος της σήραγγας.

Σε αυτό το Τεύχος θα ανακαλύψεις πώς ο Θεός θα δώσει τέλος στην αμαρτία και τη θλίψη. Και όταν το κάνει, κάθε ύπαρξη στο σύμπαν θα βεβαιώσει ότι ο Θεός είναι δίκαιος. Το κεφάλαιο Αποκάλυψις [κ΄] 20 μας αποκαλύπτει πώς και πότε θα γίνουν όλα αυτά.

1. ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ

Η Αποκάλυψις [κ΄] 20 ξεκινάει με μια περίοδο χιλίων ετών η οποία περίοδος ακολουθεί τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού. Τα γεγονότα που περιβάλλουν αυτή τη χιλιετηρίδα, σημειώνουν την τελευταία πράξη της διαμάχης ανάμεσα στο Χριστό και το Σατανά, η οποία είχε ξεκινήσει με την είσοδο της αμαρτίας στον κόσμο.

Το δράμα άρχισε στον ουρανό όταν ο Εωσφόρος φθόνησε το Χριστό, ξεκίνησε ένα πόλεμο με τους αναμάρτητους αγγέλους, εκδιώχθηκε και έπεσε στον κόσμο μας. Το δράμα συνεχίσθηκε στη γη στον κήπο της Εδέμ και μέσα από τους αιώνες έφθασε στην αποκορύφωσή του με το σταυρικό θάνατο του Χριστού. (Μπορείς να ξαναδείς αυτή τη θλιβερή ιστορία στο Τεύχος 3). Το δράμα θα φθάσει στην τελική αποκορύφωσή του στο τέλος των χιλίων ετών, όταν η αμαρτωλή γη μας θα έχει καθαρισθεί και θα έχει περάσει στον έλεγχο του Χριστού.

Η Αποκάλυψις [κ΄] 20 δείχνει ότι δύο αναστάσεις οριοθετούν τη χιλιετηρίδα.

Ποιους εγείρει ο Θεός από τον τάφο στην πρώτη ανάσταση, στην αρχή της χιλιετηρίδας;

«Μακάριος και άγιος όστις έχει μέρος εις την πρώτην ανάστασιν. επί τούτων ο θάνατος ο δεύτερος δεν έχει εξουσίαν, αλλά θέλουσιν είσθαι ιερείς του Θεού και του Χριστού, και θέλουσι βασιλεύσει μετ’ αυτού χίλια έτη.» Αποκάλυψις [κ΄] 20:6.

Οι μακάριοι και άγιοι, αυτοί που δέχθηκαν τον Ιησού ως Σωτήρα τους, εξέρχονται από τον τάφο στην πρώτη ανάσταση. Εφόσον θα βασιλεύσουν με το Χριστό κατά τα χίλια χρόνια, ευνόητο είναι ότι αναστήθηκαν στην αρχή των χιλίων ετών.

Ποιοι εξέρχονται από τους τάφους στη δεύτερη ανάσταση, στο τέλος των χιλίων ετών;

«Οι δε λοιποί των νεκρών δεν ανέζησαν εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη.» Αποκάλυψις [κ΄] 20:5.

«Οι λοιποί των νεκρών» αναφέρονται στους ασεβείς νεκρούς, γιατί οι δίκαιοι, αυτοί που σώθηκαν με την πίστη τους στο Χριστό, επανήρθαν στη ζωή στην αρχή των χιλίων ετών.

Έτσι, η χιλιετής περίοδος χαρακτηρίζεται από δύο αναστάσεις: την ανάσταση των δικαίων στην αρχή και την ανάσταση των ασεβών στο τέλος.

2. ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η πρώτη ανάσταση - αυτή των δικαίων - επιτελείται κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.

«Επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ’ ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον. έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν, θέλομεν αρπαχθή μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα . και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.» Α΄ Θεσσαλονικείς [δ΄] 4:16-18.

Ερχόμενος ο Ιησούς στη γη, θα αναστήσει τους «αποθανόντες εν Χριστώ» και θα τους πάρει στον ουρανό μαζί με τους ζώντες δικαίους (Ιωάννην [ιδ΄] 14:1-3). Συγχρόνως μεταμορφώνει όλους τους δικαίους και τους καθιστά αναμάρτητους και αθάνατους - δε θα υπόκεινται πια σε ασθένεια, γηρατειά ή θάνατο (Α΄ Κορινθίους [ιε΄] 15:51-53).

Τι συμβαίνει στους ζώντες ασεβείς κατά την έλευση του Χριστού; Επειδή παρέμειναν αμαρτωλοί και δε δέχθηκαν το Χριστό, δεν μπορούν να υπάρχουν στην παρουσία Του. καταστρέφονται «με την επιφάνειαν της παρουσίας αυτού» (Λουκά [ιζ΄] 17:29,30, Β΄ Θεσσαλονικείς [β΄] 2:7,8).

(Μπορείτε να ξαναδείτε στο Τεύχος 8 τα γεγονότα που συνοδεύουν την επιστροφή του Χριστού).

3. Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΑΛΥΣΟΔΕΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ

Με την έναρξη της χιλιετηρίδας οι δίκαιοι έχουν πάει στον ουρανό και οι ασεβείς είναι όλοι νεκροί. Τι θα συμβεί σε αυτόν τον κόσμο κατά τα χίλια έτη;

«Και είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, όστις είχε το κλειδίον της αβύσσου, και άλυσιν μεγάλην εν τη χειρί αυτού. Και επίασε τον δράκοντα, τον όφιν τον αρχαίον, όστις είναι Διάβολος και Σατανάς. και έδεσεν αυτόν χίλια έτη. Και έρριψεν αυτόν εις την άβυσσον, και έκλεισεν αυτόν, και εσφράγισεν αυτόν επάνω αυτού, διά να μη πλανήση τα έθνη πλέον, εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη. και μετά ταύτα πρέπει να λυθή ολίγον καιρόν.» Αποκάλυψις [κ΄] 20:1-3.

Με την έλευση του Ιησού ο Σατανάς δένεται και θα παραμείνει δεμένος κατά τα χίλια χρόνια. Πού φυλακίζεται ο Σατανάς; Στην Άβυσσο, που σημαίνει σε απύθμενο βάθος. Στο εδάφιο Γένεσις [α΄] 1:2 η Μετάφραση των Εβδομήκοντα χρησιμοποιεί τη λέξη άβυσσος για να περιγράψει τη χαώδη κατάσταση της γης πριν αρχίσει η δημιουργία. Είναι σαφές ότι η γη μας θα είναι η άβυσσος όπου ο Θεός φυλακίζει το Σατανά.

Η Βίβλος περιγράφει το Σατανά δεμένο «με άλυσιν μεγάλην». Κυριολεκτικά είναι μια αλυσίδα; Όχι. τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι πρόκειται για συμβολισμό - μια αλυσίδα περιστάσεων. Αυτή η φράση μας οδηγεί στη συνηθισμένη έκφραση: «Θέλω να σε βοηθήσω, αλλά τα χέρια μου είναι δεμένα».

Ο Σατανάς θα ήθελε πολύ να συνεχίσει την απάτη και καταπίεση των ανθρώπων κατά τα χίλια έτη, αλλά τα χέρια του είναι δεμένα από μια σειρά γεγονότων. Στη χιλιετηρίδα δεν μπορεί να πειράξει τους δικαίους γιατί αυτοί βρίσκονται στον ουρανό. Και ούτε τους ασεβείς μπορεί να πειράξει, γιατί αυτοί είναι νεκροί. Ο Σατανάς απλώς περιφέρεται στην έρημη και καταστραμμένη γη, χωρίς ανθρώπους στον έλεγχό του. Οι περιστάσεις τον αναγκάζουν «να μη πλανήση τα έθνη πλέον, εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη» (Αποκάλυψις [κ΄] 20:3).

Εδώ βρίσκουμε το Σατανά στην τελευταία πράξη του της μακροχρόνιας πάλης του κατά του Θεού. Ο πονηρός χαρακτήρας του μένει αναλλοίωτος. Αυτός και οι άγγελοί του περιορίζονται στον άδειο κόσμο μας. Ανίσχυρος να απατήσει οποιονδήποτε, περιπλανιέται στον άδειο κόσμο, αναγκασμένος να συλλογίζεται όλες τις τραγωδίες που δημιούργησε στο διάβα των αιώνων.

4. ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΚΡΙΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΣΕΒΕΙΣ

Τα χίλια έτη είναι επίσης δικαστική περίοδος. Αλλά ας θυμηθούμε ότι η δίκη γίνεται σε τέσσερα στάδια:

1. Η δίκη των δικαίων πριν από τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.

2. Η ανταμοιβή των δικαίων κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.

3. Η δίκη των ασεβών κατά τα χίλια έτη.

4. Η ανταμοιβή του Σατανά και των ασεβών στο τέλος των χιλίων ετών. (Στο Τεύχος 13 θα βρείτε τα δύο πρώτα στάδια της δίκης). Τώρα θα δούμε τα στάδια 3 και 4.

Είδαμε ότι οι πιστοί νεκροί ανασταίνονται με την έλευση του Χριστού, και με τους ζώντες πιστούς αρπάζονται στον ουρανό, όπου παραμένουν για χίλια χρόνια.

Και τι κάνουν στον ουρανό κατά τη χιλιετή αυτή περίοδο;

«Δεν εξεύρετε ότι οι άγιοι θέλουσι κρίνει τον κόσμον; . . . Δεν εξεύρετε ότι αγγέλους θέλομεν κρίνει;» Α΄ Κορινθίους [ς΄] 6:2,3.

«Και είδον θρόνους . και εκάθισαν επ’ αυτών, και κρίσις εδόθη εις αυτούς . και είδον τας ψυχάς των πεπελεκισμένων διά την μαρτυρίαν του Ιησού, και διά τον λόγον του Θεού. . . και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού τα χίλια έτη.» Αποκάλυψις [κ΄] 20:4.

Κατά τα χίλια έτη οι πιστοί θα ανασκοπήσουν τις περιπτώσεις των ασεβών ανθρώπων, του Σατανά και των αγγέλων που τον ακολούθησαν. Πόσο αρμόζει στους μάρτυρες του ευαγγελίου και νικητές να εξετάσουν και να κατανοήσουν την κρίση του Θεού για τους ασεβείς.

Ο Θεός έδωσε στους λυτρωμένους την ευκαιρία να εκτιμήσουν τη στάση Του προς τους ασεβείς. Ξέρουμε τι σημαίνει αγώνας σε ένα αμαρτωλό κόσμο. συνυπήρχαμε με αυτούς τους ανθρώπους κάθε μέρα. Μπορεί να μας δημιουργηθούν πολλές ερωτήσεις, όπως: «Γιατί ο γείτονάς μου δεν είναι εδώ; Φαινόταν τόσο καλός άνθρωπος!»Ή «Γιατί η θεία μου δεν τα κατάφερε;» Όλες οι ερωτήσεις μας θα βρουν την απάντησή τους σε αυτή τη φάση της κρίσης. Όταν θα εξετάζουμε τα κατάστιχα και θα κρίνουμε τους νεκρούς «εκ των γεγραμμένων εν τοις βιβλίοις κατά τα έργα αυτών» (Αποκάλυψις [κ΄] 20:12), θα δούμε από μόνοι μας ότι σε όλες τις σχέσεις Του με τους ανθρώπους ο Θεός ήταν δίκαιος με τον καθένα.

Ένας θεολόγος καθηγητής ξάφνιασε κάποτε τους φοιτητές του με την ερώτηση: «Ξέρετε ότι θα χυθούν δάκρυα στον ουρανό;» Οι φοιτητές δεν ήταν βέβαιοι γι’ αυτό. Αλλά ο καθηγητής εξήγησε ότι κατά τα χίλια χρόνια οι δίκαιοι θα κρίνουν τους φίλους και αγαπητούς τους που δε σώθηκαν. Θα είναι θλιβερή εμπειρία. θα καταλάβουμε πώς απέρριψαν την προσπάθεια του Θεού να τους σώσει. Θα δούμε πώς το Άγιο Πνεύμα πρόσφερε στους ανθρώπους απανωτές ευκαιρίες να υποταχθούν στο Θεό. Η αμεροληψία της κάθε απόφασης θα γίνει σαφής. Θα υπάρξει κάποια περίοδος λύπης. Αλλά μπορούμε να έχουμε τη βεβαιότητα πως όταν αυτές οι τραγωδίες λάβουν τέλος, «θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών» (Αποκάλυψις [κα΄] 21:4).

5. Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΛΥΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΧΙΛΙΩΝ ΕΤΩΝ

Στο τέλος των χιλίων ετών η αυλαία ανοίγει για την τελευταία πράξη στο δράμα της κρίσης.

«Είδον την πόλιν την αγίαν, την νέαν Ιερουσαλήμ, καταβαίνουσαν από του Θεού εκ του ουρανού, ητοιμασμένην ως νύμφην κεκοσμημένην διά τον άνδρα αυτής.» Αποκάλυψις [κα΄] 21:2.

Αυτή η θαυμάσια πόλη με τους χρυσούς δρόμους και τις μαργαριταρένιες πύλες αντηχούσε τις δοξολογίες μας και ήταν η κατοικία μας για χίλια χρόνια. Τώρα η αγία πόλη - με το Χριστό και τους λυτρωμένους Του - κατέρχεται από τον ουρανό στη γη.

Τι συμβαίνει με τους ασεβείς εκείνη την εποχή;

«Οι δε λοιποί των νεκρών δεν ανέζησαν εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη.» Αποκάλυψη [κ΄] 20:5.

Οι «λοιποί των νεκρών» πρέπει να αναφέρονται στους νεκρούς ασεβείς, αφού οι δίκαιοι νεκροί είχαν βγει από τους τάφους κατά την πρώτη ανάσταση στην αρχή των χιλίων ετών. Έτσι, ανασταίνονται οι ασεβείς στη δεύτερη ανάσταση, στο τέλος των χιλίων ετών.

Τι κάνει ο Σατανάς στο τέλος των χιλίων ετών;

«Και όταν πληρωθώσι τα χίλια έτη, θέλει λυθή ο Σατανάς εκ της φυλακής αυτού. Και θέλει εξέλθει διά να πλανήση τα έθνη τα εις τας τέσσαρας γωνίας της γης. . . διά να συνάξη αυτούς εις πόλεμον, των οποίων ο αριθμός είναι ως η άμμος της θαλάσσης. Και ανέβησαν επί το πλάτος της γης, και περιεκύκλωσαν το στρατόπεδο των αγίων, και την πόλιν την ηγαπημένην.» Αποκάλυψις [κ΄] 20:7-9.

Όταν οι δίκαιοι κατεβαίνουν στη γη μέσα στην αγία πόλη και οι ασεβείς ανασταίνονται, ο Σατανάς «θέλει λυθή». Kαι πάλι ηγείται των αμαρτωλών έχοντας στόχο τους δικαίους. Δε χάνει ούτε στιγμή. Αμέσως αρχίζει να οργανώνει τους ασεβείς σε μια τεράστια στρατιά.

Αυτό φαίνεται για το Σατανά μια τέλεια ευκαιρία. Η αγία πόλη δεν είναι οχυρωμένη, και οι κάτοικοί της άοπλοι. Αποφασίζοντας να καταλάβει την πόλη με δύναμη και να λεηλατήσει τα πλούτη της, πείθει τους οπαδούς του ότι η νίκη είναι εξασφαλισμένη, αφού αυτοί είναι υπεράριθμοι από τους δικαίους.

Ο Σατανάς συνωμοτεί με τις στρατιωτικές μεγαλοφυίες όλων των αιώνων. Στρατηγοί που κατέκτησαν αυτοκρατορίες, μπορούν να οργανώσουν τα στρατεύματά του. Επιστήμονες μπορούν να δημιουργήσουν νέα όπλα μαζικής καταστροφής. Αυτή η δεύτερη ανάσταση αποκαλύπτει μια θλιβερή πραγματικότητα: με το θάνατο δεν άλλαξε ο χαρακτήρας των ασεβών. Ανασταίνονται με τις ίδιες φιλοδοξίες, με τις ίδιες εγωιστικές επιθυμίες.

Τελικά ο Σατανάς δίνει την εντολή να βαδίσουν κατά της πόλης. Τα απειράριθμα πλήθη κινούνται με στρατιωτική ακρίβεια να διεκδικήσουν την απαστράπτουσα εξωγήινη μητρόπολη ως πρωτεύουσα τους. Ο Σατανάς και οι ασεβείς πολιορκούν τη Νέα Ιερουσαλήμ. αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία τους να σαμποτάρουν το σχέδιο του Ιησού να σώσει την ανθρωπότητα για πάντα από την κατάρα της αμαρτίας. Αλλά καθώς παίρνουν θέση γύρω από τη Νέα Ιερουσαλήμ, μια τρομερή πραγματικότητα αρχίζει να τους λύνει τα γόνατα: «Βρισκόμαστε από έξω! Βρισκόμαστε έξω στο σκοτάδι!» Οι ασεβείς διαπιστώνουν ότι είναι χαμένοι - χαμένοι για πάντα.

6. Η ΤΕΛΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Εδώ, για πρώτη και τελευταία φορά, όλη η ανθρωπότητα συναντιέται πρόσωπο προς πρόσωπο. Ο Ιησούς είναι ο αρχηγός των λυτρωμένων μέσα στην πόλη και ο Σατανάς είναι επικεφαλής του πλήθους των ασεβών έξω από την πόλη. Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή ο Θεός πραγματοποιεί το τελευταίο στάδιο της κρίσης και οι ασεβείς καταδικάζονται.

«Και είδον θρόνον λευκόν μέγαν, και τον καθήμενον επ’ αυτού. . . Και είδον τους νεκρούς μικρούς και μεγάλους, ισταμένους ενώπιον του Θεού, και τα βιβλία ηνοίχθησαν. και βιβλίον άλλο ηνοίχθη, το οποίον είναι της ζωής. και εκρίθησαν οι νεκροί εκ των γεγραμμένων εν τοις βιβλίοις κατά τα έργα αυτών. Και έδωκεν η θάλασσα τους εν αυτή νεκρούς, και ο θάνατος και ο άδης έδωκαν τους εν αυτοίς νεκρούς. και εκρίθησαν έκαστος κατά τα έργα αυτών.» Αποκάλυψις [κ΄] 20:11-13.

Καθώς οι ασεβείς στέκονται μπροστά στο θρόνο της δικαιοσύνης, όλη η ζωή τους ξετυλίγεται μπροστά τους. Από τα κατάστιχα του ουρανού, ο Ιησούς - ο δίκαιος Κριτής - επίσημα παρουσιάζει τη στάση Του απέναντι στους αμαρτωλούς ανθρώπους και στους πονηρούς αγγέλους.

Ολόκληρο το σύμπαν παρακολουθεί με έντονο ενδιαφέρον. Όρθιος μπροστά στο θρόνο του Θεού, ο Ιησούς δείχνει το λυτρωτικό έργο Του. Αποκαλύπτει ότι είχε πρόθεση να ζητήσει και να σώσει το απολωλός. Ήρθε στον κόσμο μας με ανθρώπινη μορφή, έζησε αναμάρτητη ζωή ανάμεσα σε αγώνες και πειρασμούς, υπέστη την υπέρτατη θυσία στο σταυρό και λειτούργησε ως Ιερέας μας στον ουρανό. Τελικά, όταν ο Ιησούς θλιμμένα βηματίζει προς τα εμπρός και εκφέρει την απόφαση για όλους όσοι επέμεναν μέχρι τέλους να απορρίπτουν τη χάρη Του, κάθε ύπαρξη στο σύμπαν θα αναγνωρίσει τη δικαιοσύνη και την αναγκαιότητα αυτής της τελικής πράξης της θείας κρίσης.

«Πάντες ημείς θέλομεν παρασταθή εις το βήμα του Χριστού. Διότι είναι γεγραμμένον, Ζω εγώ, λέγει Κύριος, ότι εις εμέ θέλει κάμψει παν γόνυ, και πάσα γλώσσα θέλει δοξολογήσει τον Θεόν.» Ρωμαίους [ιδ΄] 14:10,11.

«Ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος εταπείνωσεν εαυτόν, γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού. Διά τούτο και ο Θεός υπερύψωσεν αυτόν, και εχάρισεν εις αυτόν όνομα το υπέρ παν όνομα. διά να κλίνη εις το όνομα του Ιησού παν γόνυ επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων. και πάσα γλώσσα να ομολογήση ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος, εις δόξαν Θεού Πατρός.» Φιλιππησίους [β΄] 2:8-11.

Από τότε που ξεκίνησε η αμαρτία, ο διάβολος δυσφήμιζε το χαρακτήρα του Θεού, κατηγορώντας Τον ότι είναι άδικος. Αλλά τώρα όλες οι ερωτήσεις βρίσκουν την απάντησή τους και όλες οι περιπλοκές λύνονται. Τελικά, ούτε αυτός ο διάβολος, ο μεγάλος κατήγορος, θα έχει μια λέξη να πει για υπεράσπισή του. Τώρα κάθε ύπαρξη στο σύμπαν αναγνωρίζει ότι, ακόμη και στην κρίση, ο Ιησούς, ο Αμνός του Θεού, είναι άξιος της αγάπης και λατρείας μας. Μια μεγάλη χορωδία διακηρύττει: «Άξιον είναι το Αρνίον το εσφαγμένον» (Αποκάλυψις [ε΄] 5:12).

Όλο το σχέδιο και όλη η πρόθεση του Θεού τώρα αποκαλύπτονται, και ο χαρακτήρας του Θεού δικαιώνεται.

«Πάντα τα έθνη θέλουσιν ελθεί και προσκυνήσει ενώπιόν σου. διότι αι κρίσεις σου εφανερώθησαν.» Αποκάλυψις [ιε΄] 15:4.

«Και παν κτίσμα το οποίον είναι εν τω ουρανώ, και επί της γης, και υποκάτω της γης, και όσα είναι εν τη θαλάσση, και πάντα τα εν αυτοίς, ήκουσα ότι έλεγον, Εις τον καθήμενον επί του θρόνου και εις το Αρνίον έστω η ευλογία και η τιμή και η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων.» Αποκάλυψις [ε΄] 5:13.

Όχι μόνον οι λυτρωμένοι, αλλά και οι πονηροί άγγελοι και ο Σατανάς ο ίδιος θα ομολογήσουν ότι η οδός του Σατανά ήταν λαθεμένη και ότι η οδός του Θεού ήταν δίκαιη και αληθινή. Όλοι βλέπουν ότι το κακό και ο εγωισμός οδηγούν μόνο στη δυστυχία, σε μια ζωή που δεν αξίζει να συνεχισθεί.

7. Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΦΘΑΝΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ

Αν και ο Σατανάς και το απειράριθμο πλήθος των ασεβών παραδέχονται ότι η οδός του Θεού είναι η ορθή, οι καρδιές τους όμως δεν άλλαξαν, οι χαρακτήρες τους παρέμειναν κακοί. Και μετά την εκφώνηση της κρίσης, οι ίδιοι οι ασεβείς κινούνται προς το τραγικό πεπρωμένο τους:

«Και ανέβησαν επί το πλάτος της γης, και περιεκύκλωσαν το στρατόπεδο των αγίων, και την πόλιν την ηγαπημένην. και κατέβη πυρ από του Θεού εκ του ουρανού, και κατέφαγεν αυτούς. . . Και ο θάνατος και ο άδης ερρίφθησαν εις την λίμνην του πυρός. ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος. Και όστις δεν ευρέθη γεγραμμένος εν τω βιβλίω της ζωής, ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός.» Αποκάλυψις [κ΄] 20:9,14,15.

Στην τελική κρίση οι φλόγες θα καταστρέψουν την αμαρτία και όσους προσκολλήθηκαν σε αυτήν. Ο Σατανάς και όλοι οι ασεβείς θα καταστραφούν σε αυτόν τον δεύτερο θάνατο, τον αιώνιο θάνατον από τον οποίον δεν υπάρχει ανάσταση. Οι ασεβείς με την επαναστατική διαδρομή τους κατεστάθησαν ανάρμοστοι για πραγματική ευτυχία, και τώρα καταστρέφονται με το διάβολο και τους αγγέλους του. Η φωτιά από τον ουρανό καθαρίζει τελείως τη γη από το ρήμαγμα της αμαρτίας. ο Θεός έχει τελικά ένα καθαρό σύμπαν που δε θα διαταραχθεί πια από το κακό. Ο επικός αγώνας ανάμεσα στο καλό και στο κακό, ανάμεσα στο Χριστό και στο Σατανά τελειώνει, και ο Χριστός βασιλεύει.

Πού σχεδιάζεις να είσαι εκείνη την ημέρα; Έχεις αποφασίσει να είσαι με το Χριστό μέσα στην πόλη και λυτρωμένος; Ή έξω από την πόλη χωρίς το Χριστό και χαμένος; Άσχετα τι σου επιφύλαξε η ζωή, αν τη θέσεις τώρα στα χέρια του Ιησού, μπορείς να είσαι μέσα στην πόλη με το Χριστό και τους λυτρωμένους. Εάν δεν το έκανες, δώσε την καρδιά σου στον Ιησού τώρα, και Αυτός θα σε περιβάλλει με την αγάπη Του και θα σε συγχωρήσει. Αυτή είναι η ευκαιρία σου. Αυτή είναι η ημέρα σου για σωτηρία.

8. Η ΓΗ ΚΑΘΑΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΑΝΕΩΝΕΤΑΙ

Από τις στάχτες αυτού του τελικού καθαρισμού, ο Θεός δημιουργεί ένα νέο κόσμο.

«Και είδον ουρανόν νέον και γην νέαν. διότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε. . . Είδον την πόλιν την αγίαν, την νέαν Ιερουσαλήμ, καταβαίνουσαν από του Θεού εκ του ουρανού. . . Και ήκουσαν φωνήν μεγάλην εκ του ουρανού, λέγουσαν, Ιδού η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων, και θέλει σκηνώσει μετ’ αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού, και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι μετ’ αυτών Θεός αυτών. Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον. ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον. διότι τα πρώτα παρήλθον. . . Ιδού, κάμνω νέα τα πάντα.» Αποκάλυψις [κα΄] 21:1-5.

Αποκαταστημένη στην αρχική της ομορφιά, η γη γίνεται η κατοικία των λυτρωμένων για τους ατέλειωτους αιώνες. Απαλλαγμένοι από τον εγωισμό, τις ασθένειες, τις θλίψεις, έχουμε ένα ολόκληρο σύμπαν να εξερευνήσουμε, να δημιουργήσουμε θαυμάσιες σχέσεις και μια αιωνιότητα για να καθόμαστε στα πόδια του Ιησού να ακούμε, να μαθαίνουμε και να αγαπάμε. ( Για μια ολοκληρωμένη περιγραφή της νέας γης, ξαναδιάβασε το Τεύχος 9).

Η αυλαία του αρχαίου δράματος της αμαρτίας πέφτει και αναδύεται ένας ένδοξος νέος κόσμος με απεριόριστες δυνατότητες. Για τον Ιησού, τον Κυβερνήτη του νέου κόσμου, διαβάζουμε:

«Και η εξουσία θέλει είσθαι επί τον ώμον αυτού. και το όνομα αυτού θέλει καλεσθή Θαυμαστός, Σύμβουλος, Θεός ισχυρός, Πατήρ του μέλλοντος αιώνος, Άρχων ειρήνης. Εις την αύξησιν της εξουσίας αυτού και της ειρήνης δεν θέλει είσθαι τέλος.» Ησαΐας [θ΄] 9:6,7.

Μπορείς να ζεις αιώνια με αυτόν το Θαυμαστό, Σύμβουλο και Πατέρα του μέλλοντος αιώνος. Μπορείς να σταθείς στο εσωτερικό της Νέας Ιερουσαλήμ κατά την ημέρα όπου όλη η ανθρωπότητα θα ανταμώσει. Αν έχεις θέσει τη ζωή σου στα χέρια του Ιησού, δε θα δοκιμάσεις τον ανείπωτο τρόμο εκείνων που είναι έξω από την πόλη και διαπιστώνουν ότι είναι χαμένοι για πάντα. Θέτοντας όλη την εμπιστοσύνη σου στο Χριστό ως Σωτήρα σου, μπορείς να είσαι βέβαιος πως όταν το όνομά σου παρουσιασθεί στην κρίση, ο Ιησούς θα πει: «Πέθανα γι’ αυτό το πρόσωπο και η τέλεια ζωή μου τον καλύπτει».

Αγαπητέ Πατέρα, πόσο Σε ευχαριστώ που είσαι δίκαιος! Πόσο Σε ευχαριστώ για τον Ιησού, για όσα έκανε και κάνει για μένα κάθε μέρα! Πόσο Σε ευχαριστώ που πέθανε για να με σώσει, ώστε να βρίσκομαι μέσα στην αγία πόλη και να σωθώ για πάντα! Ναι, Πατέρα, προγραμματίζω να είμαι μέσα στην πόλη. Κράτησέ με πιστό, Σε παρακαλώ. Στο όνομα του Ιησού. Αμήν.

---

Συνέχισε τη μελέτη σου: Τί είναι η κόλαση και πού βρίσκεται;